என் விளையாட்டு!

கோல்ப்-ம் டென்னிஸ்-ம்
பழக்க மில்லை...
சொல்லப் போனால்
பள்ளிப் பருவம்வரை
பார்த்த தில்லை!
நமக்கு-
கிட்டிப் புல், பம்பரம்
வீதி சமைத்தோம்...
குண்ட டித்தோம்!
குழி நோண்டி-கோல்
யடித்தோம்!
கபடிக் கபடி
பாடிப் பாடி-மூச்சிரைத்தோம்
அக்காவோடு தாயம்
தங்கையோடு பாண்டி
யாடினோம் -டயர்வண்டி
விரும்பி யோட்டினோம்!
பள்ளியில் கிரிகெட்டு
மட்டை யேது கட்டைதான்
பரீட்சை அட்டைதான்...
காகித பந்து-காய்ந்த
சோளத் கட்டை
ரப்பர் பந்து கூட
நாள் சென்றபின் தான்!
அஞ்சு பைசா அளவானது
ஐம்பது பைசா இருந்தா
பணக்காரனாக்கும்...

அஞ்சு பைசா-மிட்டாய்
அன்றை பொழுது-ம்
இனிப்பாய் போகும்!
ஒரு சோளக் கதிரு
நாளெல்லாம் கூடவரும்!
குச்சி ஐஸ் குருவிரொட்டி
சக்கர மிட்டாய்-
தாத்தா கடை பேமஸ்சு!
ஆச்சி வந்தாலும் மாமா
வந்தாலும் -அந்த
வாரம் சேரக் கிடைக்கும்!

ஆசிரியர்கள் பல விதம்
தலையில் கொட்டுபவர்
வயிற்றில் கிள்ளுபவர்
பின் புஜத்தை திருகி...
மற்றொரு வர்
அடிஸ்கேலை திருப்பி
யடிக்கும் ஆசிரியை!
எப்படி ஞாபகம் இருக்கு பாரு...
வூட்டு பாடம் மறந்துபோகும்
விருந்தோம்பல் தொடர்ந்து நடக்கும்!
பனிஷ்மென்ட் பழகிப் போச்சு
திரும்ப எழுதறது
விருப்பமாச்சு!

பள்ளி விட்டா டியூசன்
அதை விட்டா வீடு
வந்ததும் திரும்ப படிப்பு
இப்படிச் சொல்ல ஆசைதான்...
அப்படி ஒன்றுமில்லை
பள்ளியில் விளையாடி
வீடுவந்தால் - வீதியில்
விளையாட்டு...
பாரதி சொன்னதில் பாதி நடக்கும்!
மாலை முழுவதும்
விளையாட்டு!

அம்மா குரல் அருகே வராது...
அப்பா வரும் வேளை
அய்யோ...
நோட்டு பிரித்து
புத்தகம் விரித்து
புழுவாய் ஊரிப் போவோம்!
மங்கலான வெளிச்சத்தில்
மங்கிப் போனோம்!
பின் தின்று
தூங்கிப் போனோம்!
நித்தம் செயல்
நித்திரை யில் தெரியும்!
நிஜமா இன்று
நினைக்கையில் தெரியும்....!

தேவா.

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

வேலுநாச்சியார்! - 1

வேலு நாச்சி அவ வீர சாட்சி! மறவர் பிறப்பு-அவள் மறவாத இருப்பு! வெள்ளையேன் கண்ணீல்- விரல் விட்டு ஆட்டியவர்களில் அவ விரலும் ஒன்று! வடக்கே ஜான்சி ராணிக்கு முன்னே தெற்கே பேன்சி(பேமஸ்) ராணியாய் ஆனவள்! வீர தமிழச்சி விவேகம் அவகட்சி! நயவஞ்சகன் நவாப்மூலம் நிர்கதியாய் ஆனவள் நடுத்தெருவிற்கு வந்தவள் - பின் அவன் குல நடுங்கச் செய்தவள்... நெற்குதிராய் நிமிர்தவள்! சிவகங்கை சீமைக்கு சீராய் புகுந்த மகிமை கணவர் இறந்ததும் போராய் எழுந்த பெருமை! உடன்கட்டை ஏறாது உடல் சுட்டே குறைக்காது நெஞ்சுக்குழி ஈரம் மறையாது அவ ராணி ஆன வீரம் மறக்காது! இரமாநாத புரம் ஜில்லாவில் பிறந்ததோர் நன்நாளில் சக்கந்தி கிராமத்தில் சக்தி வாய்ந்த நாமத்தில் வேலுநாச்சி பிறந்தார் நூற்றாண்டை கடந்து சொல்லாட்சி யாய் திகழ்ந்தார்! விஜயரகுநாத செல்லத்துரை சேதுபதி இவ பிறப்பிற்கான அதிபதி! முத்தாத்தாள் நாச்சியார் இவளைப் பெற்றவள் மனமறிய கற்றவள் இனமறிய கற்பித்தவள் இளமங்கையாய்-இன வேங்கை யாய் பிரசவித்தவள்... கைவீச்சு கண்வீச்சு கத்திவீச்சு புத்திவீச்சு எல்லாமே அவளிடம் முழுவீச்சில் தான்! நேர்முக பேச...
Read more

ஆண்டாள் பெருமை!

என் ஆண்டாளின் பெருமை  அன்று-அவள் காத்த பொருமை காதலால் கடவுளைச் சேர்ந்த உவமை! ஒரு கோடி மலர் கூடி உருவானவள்-அக் கோதை மலர் சூடித் திருவானவள்! தரத்தில்லே தங்கத்தின் நிறமானவள் தவத்தில்லே திருமாலின்  நிழலானவள்! நினைவிலே அவனை நீங்கா தவள் நினைக்கையில் கண் தூங்காதவள் பெண்யின வர்க்கத்தில் உயர் வானவள் பேரின்ப உயரத்தில் மேலானவள்! குழந்தை யாய் காது கொடுத்து கதை கேட்டவள் ஶ்ரீ ரங்கத்து நாயகனை தனக்கென்று காயத்தில் சேர்த்த வள்! கணவனை கடவுளாய் பார்த்த பெண் இனம் அந்த-கடவுளையே கணவனாய் பார்த்தது இவள் மனம்! பெண் யென்றால் பேயும் யிறங்கும் பேச்சுக்கு... ஆனால் -அந்த பெருமாளு(னு)ம் இறங்கினார் அவ மூச்சுக்கு! பெண் நினைத்தால் முடியாதது ஏதுமில்லை ஏளனம் கடந்து ஏழ்மை கடந்து-அந்த ஏகாந்த மூர்த்தி யை மனமுடித்து காட்டிய திலகவதி! ஆழ்வார்கள் இடையே திகலும் யுவதி நாயன்மார்களைத் தெரியும் ஆழ்வார்களைத் தெரியும் இந்த தாயின் மாரைத் தெரியுமா அந்த ஆண்டாளைத் தெரியுமா! ஆழ்வார்களில் ஆண்டாள் மட்டுமே பெண் ஒருத்தி-அவ மனம் நிறுத்தி-திரு மண் பொறுத்தி... பருவத்தில் வளரும...
Read more

கல்லனை-1

கல்லணை...! கல்லால் கட்டப்பட்ட அணை! காவிரி குறுக்கே வெள்ள பெருக்கை பெரும் நீரை... கல் யானையாய் நின்று தடுக்கும் அணை தடுப்பணை! இதற்கு இல்லை ஈடு இணை... சோழப் பாட்டன் கொடுத்த கொடை கொடுப்பினை! அவன் காவியத்தலைவன் முதுப்பெரும் கலைஞன் மூத்தச் சோழன் தன்நிகரில்லா தமிழன் சத்தியம் காத்தவன் சரித்திரம் படைத்தவன் விசித்தர மானவன் சான்றோர் கூற்று சரணமாய் ஏற்று சைவத்தை பற்றி சிவத்தைப் போற்றி ஞாயறாய் வாழ்ந்தவன் திங்களாய் திகழ்ந்தவன்! வேளா(ல)ன் வேதனையின்  வேர் அறிந்தவன் மழை இல்லா வேளையிலும்  பிழைஇல்லா  நீர்த் தேக்கி பயிர்தழைக்க அணை கட்டியவன் தமிழகத்திற்கு  தடுப்பணையை தகப்பனாய் அறிமுகப்படுத்தியவன்! ஈர் ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பே இருபது நூறாண்டுகள் ஐம்பது தலைமுறைகள் 2400 சித்திரை 24000 பௌர்ணமி கள் கண்ட அணை... என்ன சொல்லது அந்த தெம்பை எப்படிச் சொல்வது அந்த பண்பை கல்லால் கட்டிவைத்தான்  தன் அன்பை! அணையாய் அழியாப் புகழாய்-யாரும் அறியா புதிராய்... ஊர் மகிழ உணவு பெருக பயிர் செழிக்க வளம் கொழிக்க மழைபெற வான்மகிழ வரப்புயர மக்கள்  ...
Read more