என் பாட்டி! நினைத்தேன் ஒரு வாட்டி!

கட்டு வெத்தலை
ஒத்த பொம்பளை
இருந்த தெம்புள...
வெட்டுப் பாக்கு
கெத்து காட்டும்
சிறிது சீவல்
தீர்ந்த ஆவல்
சேர்த்த சுன்னாம்பு ...
பிரியா புகையிலை
பகை ஆகவில்லை
போட்டு சுவைத்த வாயி
அவ பல்லெல்லாம் காவி!
அம்மச்சி அம்மத்தா
இடிச்சு சப்பத்தா(ன்)
அதைப் பாத்தா
அன்று அவமானம்
தெரியவில்லை அவ
வெகுமானம்!

பாக்கு வெத்தலை
பரிசத்திற்கு மட்டுமல்ல
உடற் பரி சுத்ததிற்கும்
உறவு பகிரும் சத்தத்திற்கும்!
வழிந்தோடும் நீர் உறிஞ்சி
வாய் கிழியப் பேசி
வாழ்க்கை சுத்தமாச்சு
வார்த்தை சொச்சமாச்சு

வலக்கை உரலிடிக்க
இடக்கை அத இடுக்க
இருவிரல் துடைத்தெடுக்க...
துவையலாய் உள் யிறங்க
மோவாய துடைச்சுகிட்டு
முகட்டோரம் ஒதுக்கிட்டு
வெல்லமாய் கரைய
மிளகுகாரம் மெதுவேற
படு மூச்சு இழப்பாக
மொத்தமா போட்டுத் துப்ப...

முத்தமா சிரித்திருந்தா(ள்)
மனம் மொத்தம் சிவந்திருப்பா(ள்)!
பல்லில்லா பருவத்திலும்
பக்குவமா உருவத்திலும்
பயத்தோடு பாசமும் கட்டில் கயத்தோடு வாசமும்
வசித்து வந்த நேசமும்
கதவோரம் வாசப்படி
காலோரம் கைத் தடி
இருமல் கூட செருக்கு
இடுப்போரம் சுருக்கு
நெல்லு வித்த சரக்கு
அதில் காசாத்தான் இருக்கு!

அனியாத ரவிக்கையும்
ஆட்டாத திருக்கையும்
ஆதரவற்று ஓரமாய்...
கம்பங் களியும் கவளச்
சோறும், கருவாட்டுச் சாறும்
கசந்துப் போய் காத்திருக்க...
நிலத்திற்கு பாரமாய்-இனி நானிருக்க
போவதில்லை!
பச்சை சீலை மடிவிலக
பாத்த மனசில் இடிவிழுக...
அம்மா யென அலறலோடு
ஆண்டவளாய் போனவளே! - அவ
மேதை இல்ல ஆள
கடைசி வரைக்கும்
விலகவில்லை சேல!

படிப்பறி வில்லை
பகுத்தறிவுச் சொல்ல
வாழ்க்கை யெல்லாம்
வாய் கணக்குத்தான்
வழக்கெல்லாம் பழமொழி
வாய் மணக்கத்தான்!
வாழ்வு பாடமாச்சு-அவுக
சாவு மனப் பாடமாய்
போச்சு...!
12 வயதில் படித்தது
52-ல் வடித்தது
அன்று அழத் தெரியவில்லை
இன்று அழ முடியவில்லை!

தேவா.

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

வேலுநாச்சியார்! - 1

வேலு நாச்சி அவ வீர சாட்சி! மறவர் பிறப்பு-அவள் மறவாத இருப்பு! வெள்ளையேன் கண்ணீல்- விரல் விட்டு ஆட்டியவர்களில் அவ விரலும் ஒன்று! வடக்கே ஜான்சி ராணிக்கு முன்னே தெற்கே பேன்சி(பேமஸ்) ராணியாய் ஆனவள்! வீர தமிழச்சி விவேகம் அவகட்சி! நயவஞ்சகன் நவாப்மூலம் நிர்கதியாய் ஆனவள் நடுத்தெருவிற்கு வந்தவள் - பின் அவன் குல நடுங்கச் செய்தவள்... நெற்குதிராய் நிமிர்தவள்! சிவகங்கை சீமைக்கு சீராய் புகுந்த மகிமை கணவர் இறந்ததும் போராய் எழுந்த பெருமை! உடன்கட்டை ஏறாது உடல் சுட்டே குறைக்காது நெஞ்சுக்குழி ஈரம் மறையாது அவ ராணி ஆன வீரம் மறக்காது! இரமாநாத புரம் ஜில்லாவில் பிறந்ததோர் நன்நாளில் சக்கந்தி கிராமத்தில் சக்தி வாய்ந்த நாமத்தில் வேலுநாச்சி பிறந்தார் நூற்றாண்டை கடந்து சொல்லாட்சி யாய் திகழ்ந்தார்! விஜயரகுநாத செல்லத்துரை சேதுபதி இவ பிறப்பிற்கான அதிபதி! முத்தாத்தாள் நாச்சியார் இவளைப் பெற்றவள் மனமறிய கற்றவள் இனமறிய கற்பித்தவள் இளமங்கையாய்-இன வேங்கை யாய் பிரசவித்தவள்... கைவீச்சு கண்வீச்சு கத்திவீச்சு புத்திவீச்சு எல்லாமே அவளிடம் முழுவீச்சில் தான்! நேர்முக பேச...
Read more

ஆண்டாள் பெருமை!

என் ஆண்டாளின் பெருமை  அன்று-அவள் காத்த பொருமை காதலால் கடவுளைச் சேர்ந்த உவமை! ஒரு கோடி மலர் கூடி உருவானவள்-அக் கோதை மலர் சூடித் திருவானவள்! தரத்தில்லே தங்கத்தின் நிறமானவள் தவத்தில்லே திருமாலின்  நிழலானவள்! நினைவிலே அவனை நீங்கா தவள் நினைக்கையில் கண் தூங்காதவள் பெண்யின வர்க்கத்தில் உயர் வானவள் பேரின்ப உயரத்தில் மேலானவள்! குழந்தை யாய் காது கொடுத்து கதை கேட்டவள் ஶ்ரீ ரங்கத்து நாயகனை தனக்கென்று காயத்தில் சேர்த்த வள்! கணவனை கடவுளாய் பார்த்த பெண் இனம் அந்த-கடவுளையே கணவனாய் பார்த்தது இவள் மனம்! பெண் யென்றால் பேயும் யிறங்கும் பேச்சுக்கு... ஆனால் -அந்த பெருமாளு(னு)ம் இறங்கினார் அவ மூச்சுக்கு! பெண் நினைத்தால் முடியாதது ஏதுமில்லை ஏளனம் கடந்து ஏழ்மை கடந்து-அந்த ஏகாந்த மூர்த்தி யை மனமுடித்து காட்டிய திலகவதி! ஆழ்வார்கள் இடையே திகலும் யுவதி நாயன்மார்களைத் தெரியும் ஆழ்வார்களைத் தெரியும் இந்த தாயின் மாரைத் தெரியுமா அந்த ஆண்டாளைத் தெரியுமா! ஆழ்வார்களில் ஆண்டாள் மட்டுமே பெண் ஒருத்தி-அவ மனம் நிறுத்தி-திரு மண் பொறுத்தி... பருவத்தில் வளரும...
Read more

கல்லனை-1

கல்லணை...! கல்லால் கட்டப்பட்ட அணை! காவிரி குறுக்கே வெள்ள பெருக்கை பெரும் நீரை... கல் யானையாய் நின்று தடுக்கும் அணை தடுப்பணை! இதற்கு இல்லை ஈடு இணை... சோழப் பாட்டன் கொடுத்த கொடை கொடுப்பினை! அவன் காவியத்தலைவன் முதுப்பெரும் கலைஞன் மூத்தச் சோழன் தன்நிகரில்லா தமிழன் சத்தியம் காத்தவன் சரித்திரம் படைத்தவன் விசித்தர மானவன் சான்றோர் கூற்று சரணமாய் ஏற்று சைவத்தை பற்றி சிவத்தைப் போற்றி ஞாயறாய் வாழ்ந்தவன் திங்களாய் திகழ்ந்தவன்! வேளா(ல)ன் வேதனையின்  வேர் அறிந்தவன் மழை இல்லா வேளையிலும்  பிழைஇல்லா  நீர்த் தேக்கி பயிர்தழைக்க அணை கட்டியவன் தமிழகத்திற்கு  தடுப்பணையை தகப்பனாய் அறிமுகப்படுத்தியவன்! ஈர் ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பே இருபது நூறாண்டுகள் ஐம்பது தலைமுறைகள் 2400 சித்திரை 24000 பௌர்ணமி கள் கண்ட அணை... என்ன சொல்லது அந்த தெம்பை எப்படிச் சொல்வது அந்த பண்பை கல்லால் கட்டிவைத்தான்  தன் அன்பை! அணையாய் அழியாப் புகழாய்-யாரும் அறியா புதிராய்... ஊர் மகிழ உணவு பெருக பயிர் செழிக்க வளம் கொழிக்க மழைபெற வான்மகிழ வரப்புயர மக்கள்  ...
Read more