ஆசிரியர் தின வாழ்த்துக்கள்!

ஆச்சரிய குணம்
ஆசிரியர் இனம்!
ஆசான் நிலை
அறிந்து பெற்றாரோ
அதிர்ஷ்ட்டத்தில் பெற்றாரோ...
கற்ப்பவர்களுக்கு
உற்ற துணை
கடவுளர்களுக்கு இணை!
கற்போர்கள் அதை நினை...

எத்தனை துயர் தனக்குள்ளே இருந்தாலும்-இடர் பல
தெரிந்தாலும்
தள்ளாது நிற்பர்
தன் நலன் மறப்பர்!

வலி பல இருந்தும்
வழி சில காட்டியவர்
கடமையில் கண்ணாய்
கரும்பலகை முன்னால்
விரல் ஆட
மொழி பேசும்
கிளி அன்றோ-அவர்
பொருட்டு கேலி உண்டோ!

எத்தனை ஆண்டுகள்
தடை யில்லாது
மடை கொள்ளாது
படை  வெல்லாது
பகை சொல்லாது
பாடம் சொல்லும் பாத்திரம்
பொறுமையில் அவர்
சமுத்திரம்!

எத்தகைய உயர்விலும்
உயர்வின் மத்தியில்
சிறு துளியாய் சிந்திக்கும் - அவர்
நினைவு...
எவருக்கும் உண்டு!
அவர்தம் பெருமைக்கேற்ப
வாழ்ந்தவரும் தாழ்ந்தவரும்-
வழி தவறி போனவருக்கும்
பொதுவாய் தான்
கற்பித்தார்
அதுவாகத்தான்
சிறப்பித்தார்!

சிதறிய கல்லாய்
அற்பமாய் போகாது
செதுக்கிய கல்லாய்
சிற்பமாய்...
சிகரம் தொடாது போனாலும் - நாம்
சிரமம் தொடாது
போனதற்கு...
மேலோங்கிய மேலோர்
அவர்-
மேன்மை போற்றுவோம்!

மேகங்கள் கூட்டமாக
போனாலும்
மழைத்துளி  தனியேத்தான் பிறக்கும்
தன் நிகரில்லா சிறக்கும்!
அதுபோல் ஆசிரியர்
பணி சிறக்க
வாழ்த்துவோம்!

கருவறையில் கண்மூடி
வகுப்பறையில்
விழித்துக்கொண்டோம்
அவர் தம்
அக்கறை கண்டோம்!
தானாக வாழாது
தனதாக-நமதாக வாழ்ந்தவர்!
கருவிழி கொண்ட எமக்கு
கருத்தொளி
கொடுத்த உமக்கு
எமது வாழ்த்துக்கள்!
வணக்கங்கள் பல!!
இதை-
இத்தினத்தில் மட்டுமல்ல
எத்தினத்திலும்
நினைவு கூர்வோம்!
ஆச்சரிய குணம்-அது
ஆசிரியர்கள் இனம்!


Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

வேலுநாச்சியார்! - 1

வேலு நாச்சி அவ வீர சாட்சி! மறவர் பிறப்பு-அவள் மறவாத இருப்பு! வெள்ளையேன் கண்ணீல்- விரல் விட்டு ஆட்டியவர்களில் அவ விரலும் ஒன்று! வடக்கே ஜான்சி ராணிக்கு முன்னே தெற்கே பேன்சி(பேமஸ்) ராணியாய் ஆனவள்! வீர தமிழச்சி விவேகம் அவகட்சி! நயவஞ்சகன் நவாப்மூலம் நிர்கதியாய் ஆனவள் நடுத்தெருவிற்கு வந்தவள் - பின் அவன் குல நடுங்கச் செய்தவள்... நெற்குதிராய் நிமிர்தவள்! சிவகங்கை சீமைக்கு சீராய் புகுந்த மகிமை கணவர் இறந்ததும் போராய் எழுந்த பெருமை! உடன்கட்டை ஏறாது உடல் சுட்டே குறைக்காது நெஞ்சுக்குழி ஈரம் மறையாது அவ ராணி ஆன வீரம் மறக்காது! இரமாநாத புரம் ஜில்லாவில் பிறந்ததோர் நன்நாளில் சக்கந்தி கிராமத்தில் சக்தி வாய்ந்த நாமத்தில் வேலுநாச்சி பிறந்தார் நூற்றாண்டை கடந்து சொல்லாட்சி யாய் திகழ்ந்தார்! விஜயரகுநாத செல்லத்துரை சேதுபதி இவ பிறப்பிற்கான அதிபதி! முத்தாத்தாள் நாச்சியார் இவளைப் பெற்றவள் மனமறிய கற்றவள் இனமறிய கற்பித்தவள் இளமங்கையாய்-இன வேங்கை யாய் பிரசவித்தவள்... கைவீச்சு கண்வீச்சு கத்திவீச்சு புத்திவீச்சு எல்லாமே அவளிடம் முழுவீச்சில் தான்! நேர்முக பேச...
Read more

ஆண்டாள் பெருமை!

என் ஆண்டாளின் பெருமை  அன்று-அவள் காத்த பொருமை காதலால் கடவுளைச் சேர்ந்த உவமை! ஒரு கோடி மலர் கூடி உருவானவள்-அக் கோதை மலர் சூடித் திருவானவள்! தரத்தில்லே தங்கத்தின் நிறமானவள் தவத்தில்லே திருமாலின்  நிழலானவள்! நினைவிலே அவனை நீங்கா தவள் நினைக்கையில் கண் தூங்காதவள் பெண்யின வர்க்கத்தில் உயர் வானவள் பேரின்ப உயரத்தில் மேலானவள்! குழந்தை யாய் காது கொடுத்து கதை கேட்டவள் ஶ்ரீ ரங்கத்து நாயகனை தனக்கென்று காயத்தில் சேர்த்த வள்! கணவனை கடவுளாய் பார்த்த பெண் இனம் அந்த-கடவுளையே கணவனாய் பார்த்தது இவள் மனம்! பெண் யென்றால் பேயும் யிறங்கும் பேச்சுக்கு... ஆனால் -அந்த பெருமாளு(னு)ம் இறங்கினார் அவ மூச்சுக்கு! பெண் நினைத்தால் முடியாதது ஏதுமில்லை ஏளனம் கடந்து ஏழ்மை கடந்து-அந்த ஏகாந்த மூர்த்தி யை மனமுடித்து காட்டிய திலகவதி! ஆழ்வார்கள் இடையே திகலும் யுவதி நாயன்மார்களைத் தெரியும் ஆழ்வார்களைத் தெரியும் இந்த தாயின் மாரைத் தெரியுமா அந்த ஆண்டாளைத் தெரியுமா! ஆழ்வார்களில் ஆண்டாள் மட்டுமே பெண் ஒருத்தி-அவ மனம் நிறுத்தி-திரு மண் பொறுத்தி... பருவத்தில் வளரும...
Read more

கல்லனை-1

கல்லணை...! கல்லால் கட்டப்பட்ட அணை! காவிரி குறுக்கே வெள்ள பெருக்கை பெரும் நீரை... கல் யானையாய் நின்று தடுக்கும் அணை தடுப்பணை! இதற்கு இல்லை ஈடு இணை... சோழப் பாட்டன் கொடுத்த கொடை கொடுப்பினை! அவன் காவியத்தலைவன் முதுப்பெரும் கலைஞன் மூத்தச் சோழன் தன்நிகரில்லா தமிழன் சத்தியம் காத்தவன் சரித்திரம் படைத்தவன் விசித்தர மானவன் சான்றோர் கூற்று சரணமாய் ஏற்று சைவத்தை பற்றி சிவத்தைப் போற்றி ஞாயறாய் வாழ்ந்தவன் திங்களாய் திகழ்ந்தவன்! வேளா(ல)ன் வேதனையின்  வேர் அறிந்தவன் மழை இல்லா வேளையிலும்  பிழைஇல்லா  நீர்த் தேக்கி பயிர்தழைக்க அணை கட்டியவன் தமிழகத்திற்கு  தடுப்பணையை தகப்பனாய் அறிமுகப்படுத்தியவன்! ஈர் ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பே இருபது நூறாண்டுகள் ஐம்பது தலைமுறைகள் 2400 சித்திரை 24000 பௌர்ணமி கள் கண்ட அணை... என்ன சொல்லது அந்த தெம்பை எப்படிச் சொல்வது அந்த பண்பை கல்லால் கட்டிவைத்தான்  தன் அன்பை! அணையாய் அழியாப் புகழாய்-யாரும் அறியா புதிராய்... ஊர் மகிழ உணவு பெருக பயிர் செழிக்க வளம் கொழிக்க மழைபெற வான்மகிழ வரப்புயர மக்கள்  ...
Read more