இது விபரீதம்... ஜாக்கிரதை!

இது விவாதத்திற்கு
அல்ல
என் வருத்தமதை
சொல்ல!
கடந்த நூற்றாண்டின்
கடைசி சித்தராய்
நாம் நினைத்த
மூத்தோர் ஒருத்தர்
இங்கே-
அவரை முறைப்போர்
இல்லை!
பெரியவர் என
பெயர் கொண்டு
பெரிதாய் வல மந்தார்
வயதை
வாய்ப்பாக்கி
வாய்த்த  போதெல்லாம்
வார்த்தைகளை
வசையாக்கி
நாவினில் இசையாக்கி
இன்னல்களுக்கு வழி
சொல்லாது
இன்னும் பல பேசி
இருட்டை வெளிச்சமாக்க
வெளிவந்தார்
பழமாய்- 
வலம் வந்தார்
பலமாய்!
நல்லதே என்றுதான்
நா(மு)ம் நினைத்தோம்
பின் சென்றோம்
அவரது எண்ணம்
வீணாவது போல்
கடைசியில்
உரித்தால் ஒன்றுமில்லா
சில வெங்காயங்களை
திராவிடம் தேசியம்
நாத்திகம்...
என வெள்ளித் தட்டில்
தமிழ்திரு நாட்டிற்கு
(மட்டும்)
தந்துவிட்டே சென்றார்
தரணி ஆள
 தகுதியில்லாதோர்
கைகளில்...
பாவம்
அவருக் கெப்படித்
தெரியும் - இது
உழைக்காது பிழைக்க
வழி யென்று!
முக்கு முனையிலும்
எதுகை மோனையிலும்
கவிதையாய் கதையாய்
 தவளையாய் 
தவழ விட்டு
வாயால் வயிறு
 வளர்த்தவர்கள்
அனேகம் என்பேன்!
கடந்தோடிய அக்
கஷ்டகாலம்
அதை 
கையில் எடுத்தவரும்
கத்தி கத்தி-
கத்திக் கொண்டு
அறுத்தவரும்
மக்கள் மத்தியில்
ஜனச் சட்டியில் போட...
கண்டவர் கண்ணுக்கும்
கிடைத்தவர் வாயிக்கும்
விழுந்து விருந்தாகின!
எவரும் அறிவர்
அது பெருங் கூட்டம்
பகுத்து அறிவதில்
அறிந்ததில்!
அவர்கள் 
உபதேச மெல்லாம்
உள்ளுருக்கு மட்டுந்தான்
வெளி நாட்டிற்கோ
வெளி மாநிலத்திற்கோ
அல்ல!
ஏன் அண்டை திராவிட
மாநிலங்களுக்கு கூட
இல்லை!
அப்படி இல்லவே இல்லை
(அவர்கள் ஒரு போதும்
செவி மடித்து கேட்ப்பதில்லை)
சாடுவதும்
இகழ் பாடுவதும்
ஒரு மதத்தை தான்
ஒரே மதந்தான்!
அப்படி ஒரு பற்று
காய்த்த மரத்தில் தானே
கல் விழும்...
வேற்று மதம் சாடாது
வேறு எங்கும் போகாது
வெறுங்கை முலம் போட்டு
வீராவசனம் பேசி
ஆளுந் தரப்பில் கொஞ்சம்
அடங்கிய தரப்பில் கொஞ்சம்!
மிச்சமாய் இப்போ
ஒன்று துளிர்கிறது
துளிர் விடுகின்றது
நல் எண்ணமில்லாது
இம் மண்ணை விடாது
பாலாய்ப் போன - அந்த
கரு வெங்காயத்தை
பழகிப் போனதாய்
வதக்கி வதக்கி - பார்க்கிறது
கருப்பாய்
ஒரு கூட்டம்!
அதைப் பார்க்க
வெறுப்பாய் இருக்குது
நம் மன நாட்டம்.
இவர் போன்றவருக்கு
விளக்கம் சொல்வதை விட
விலகிப் போவதை மேல்!
நாட்டுப்புற பாடல்களில்
கேட்டு இருப்பீர்கள்
உஷார் அய்யா உஷாரு
ஜாக்கிறதை ஜாக்கிரதை
ஊர் சனம் ஜாக்கிறதை...
என-
ஏதோ தமிழகம் 
நலன் கருதி
நினைவு க்கு வந்த்து
நண்பர்களே!
உங்கள் நினைப்புக்கும்
கொஞ்சம் சொல்லி வைத்தேன்
அவ்ளோதான்!
அக் கிருமிகள் ஒட்டாது
அந்நோய் தொற்றாது
தடுக்க
சமுக இடை வெளிவிட்டு
சுமுகமாக சுத்தமாக
எதற்கும் இடம் கொடுக்காது
அவர்களை விட்டு
விலகி இருங்கள்
நண்பர்களே!
விரக் தீயில் அவர்கள்
விபரீதம் வேண்டாம்
நகருவோம்...


Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

வேலுநாச்சியார்! - 1

வேலு நாச்சி அவ வீர சாட்சி! மறவர் பிறப்பு-அவள் மறவாத இருப்பு! வெள்ளையேன் கண்ணீல்- விரல் விட்டு ஆட்டியவர்களில் அவ விரலும் ஒன்று! வடக்கே ஜான்சி ராணிக்கு முன்னே தெற்கே பேன்சி(பேமஸ்) ராணியாய் ஆனவள்! வீர தமிழச்சி விவேகம் அவகட்சி! நயவஞ்சகன் நவாப்மூலம் நிர்கதியாய் ஆனவள் நடுத்தெருவிற்கு வந்தவள் - பின் அவன் குல நடுங்கச் செய்தவள்... நெற்குதிராய் நிமிர்தவள்! சிவகங்கை சீமைக்கு சீராய் புகுந்த மகிமை கணவர் இறந்ததும் போராய் எழுந்த பெருமை! உடன்கட்டை ஏறாது உடல் சுட்டே குறைக்காது நெஞ்சுக்குழி ஈரம் மறையாது அவ ராணி ஆன வீரம் மறக்காது! இரமாநாத புரம் ஜில்லாவில் பிறந்ததோர் நன்நாளில் சக்கந்தி கிராமத்தில் சக்தி வாய்ந்த நாமத்தில் வேலுநாச்சி பிறந்தார் நூற்றாண்டை கடந்து சொல்லாட்சி யாய் திகழ்ந்தார்! விஜயரகுநாத செல்லத்துரை சேதுபதி இவ பிறப்பிற்கான அதிபதி! முத்தாத்தாள் நாச்சியார் இவளைப் பெற்றவள் மனமறிய கற்றவள் இனமறிய கற்பித்தவள் இளமங்கையாய்-இன வேங்கை யாய் பிரசவித்தவள்... கைவீச்சு கண்வீச்சு கத்திவீச்சு புத்திவீச்சு எல்லாமே அவளிடம் முழுவீச்சில் தான்! நேர்முக பேச...
Read more

ஆண்டாள் பெருமை!

என் ஆண்டாளின் பெருமை  அன்று-அவள் காத்த பொருமை காதலால் கடவுளைச் சேர்ந்த உவமை! ஒரு கோடி மலர் கூடி உருவானவள்-அக் கோதை மலர் சூடித் திருவானவள்! தரத்தில்லே தங்கத்தின் நிறமானவள் தவத்தில்லே திருமாலின்  நிழலானவள்! நினைவிலே அவனை நீங்கா தவள் நினைக்கையில் கண் தூங்காதவள் பெண்யின வர்க்கத்தில் உயர் வானவள் பேரின்ப உயரத்தில் மேலானவள்! குழந்தை யாய் காது கொடுத்து கதை கேட்டவள் ஶ்ரீ ரங்கத்து நாயகனை தனக்கென்று காயத்தில் சேர்த்த வள்! கணவனை கடவுளாய் பார்த்த பெண் இனம் அந்த-கடவுளையே கணவனாய் பார்த்தது இவள் மனம்! பெண் யென்றால் பேயும் யிறங்கும் பேச்சுக்கு... ஆனால் -அந்த பெருமாளு(னு)ம் இறங்கினார் அவ மூச்சுக்கு! பெண் நினைத்தால் முடியாதது ஏதுமில்லை ஏளனம் கடந்து ஏழ்மை கடந்து-அந்த ஏகாந்த மூர்த்தி யை மனமுடித்து காட்டிய திலகவதி! ஆழ்வார்கள் இடையே திகலும் யுவதி நாயன்மார்களைத் தெரியும் ஆழ்வார்களைத் தெரியும் இந்த தாயின் மாரைத் தெரியுமா அந்த ஆண்டாளைத் தெரியுமா! ஆழ்வார்களில் ஆண்டாள் மட்டுமே பெண் ஒருத்தி-அவ மனம் நிறுத்தி-திரு மண் பொறுத்தி... பருவத்தில் வளரும...
Read more

கல்லனை-1

கல்லணை...! கல்லால் கட்டப்பட்ட அணை! காவிரி குறுக்கே வெள்ள பெருக்கை பெரும் நீரை... கல் யானையாய் நின்று தடுக்கும் அணை தடுப்பணை! இதற்கு இல்லை ஈடு இணை... சோழப் பாட்டன் கொடுத்த கொடை கொடுப்பினை! அவன் காவியத்தலைவன் முதுப்பெரும் கலைஞன் மூத்தச் சோழன் தன்நிகரில்லா தமிழன் சத்தியம் காத்தவன் சரித்திரம் படைத்தவன் விசித்தர மானவன் சான்றோர் கூற்று சரணமாய் ஏற்று சைவத்தை பற்றி சிவத்தைப் போற்றி ஞாயறாய் வாழ்ந்தவன் திங்களாய் திகழ்ந்தவன்! வேளா(ல)ன் வேதனையின்  வேர் அறிந்தவன் மழை இல்லா வேளையிலும்  பிழைஇல்லா  நீர்த் தேக்கி பயிர்தழைக்க அணை கட்டியவன் தமிழகத்திற்கு  தடுப்பணையை தகப்பனாய் அறிமுகப்படுத்தியவன்! ஈர் ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பே இருபது நூறாண்டுகள் ஐம்பது தலைமுறைகள் 2400 சித்திரை 24000 பௌர்ணமி கள் கண்ட அணை... என்ன சொல்லது அந்த தெம்பை எப்படிச் சொல்வது அந்த பண்பை கல்லால் கட்டிவைத்தான்  தன் அன்பை! அணையாய் அழியாப் புகழாய்-யாரும் அறியா புதிராய்... ஊர் மகிழ உணவு பெருக பயிர் செழிக்க வளம் கொழிக்க மழைபெற வான்மகிழ வரப்புயர மக்கள்  ...
Read more